Camino op orthopedische schoenen

Dag 6 - zaterdag 7 september

Het zit erop! De laatste etappe begon vanmorgen bij Pico Sancta, waar de eerste tombe van de Apostel Jacobus was op een hoge heuvel. Vanaf dat punt werden na een scherpe afdaling de torens van de Kathedraal van Santiago de Compostella al zichtbaar. Iedereen was vol goed moed om de laatste kilometers af te leggen.

Het is een emotioneel moment als we uiteindelijk op het plein aankomen. We hebben gezongen en gehost van blijdschap. Uit alle hoeken en gaten komen pelgrims aan. Dit is het eindpunt van een mooie, lange reis, maar waarbij je ook jezelf soms tegenkomt.

Ik heb genoten van alle wandelingen, het prachtige landschap en de contacten met alle mede-pelgrims. Ieder heeft een eigen verhaal. Je hebt steun aan elkaar, je helpt elkaar als het even tegenzit. Mijn moeilijkste moment was het ravijn uit klimmen met stenen die onder je voeten weg rollen met een hartslag van 160 en er op blijven vertrouwen dat het lukt. Stond ik eindelijk na veel gezwoeg op een richel, zegt Bas: ‘Deze berg is je vriendje geworden! En kijk eens omhoog, we hebben nog een vriendje. Je kan het!’ En hij had gelijk…

Ik kijk terug op een fantastische tijd en voel me gesteund door veel mensen, hier en thuis. En wil alle sponsors bedanken! Er is een mooi bedrag opgehaald van maar liefst € 20.120, – door alle deelnemers om kinderkampen te kunnen organiseren voor kids met Diabetes. Speciale dank aan Livit Orthopedie die gezorgd heeft dat ik orthopedische schoenen heb waarop ik de Camino zonder voetproblemen heb kunnen lopen en over die berg kon klauteren.

Dag 5 - vrijdag 6 september

Las Medulas. Ochtendstond heeft goud in de mond. Vanmorgen voerde de tocht door dit schitterende gebied. De Romeinen maakten hier gebruik van een ingenieuze techniek om met behulp van waterkracht bergen op te blazen om zou het goud te vinden, wat hier in de grond zit. Slimme jongens die Romeinen. En wat een heerlijke dag weer! Genieten van het landschap, het weer, de mede-wandelaars.

Ik heb zoveel plezier in het lopen, contacten met medelopers, de gezelligheid. En leer veel over Diabetes. In de groep heeft ongeveer de helft type 1, andere helft type 2. Een arts begeleidt de groep en geeft adviezen over hoe het best om te gaan met insuline en voeding in combinatie met de inspanning. Iedere dag zijn er mensen in de groep met hypo’s. Iedere avond na het eten is er diabetesoverleg om de dag te evalueren en vooruit te kijken. De belangrijkste boodschap is dat bewegen je helpt om meer controle over je diabetes te krijgen. Zelf regie en verantwoordelijkheid nemen over je eigen gezondheid, daar gaat het om.

Morgen laatste etappe naar de Kathedraal van Santiago de Compostella.

Dag 4 - donderdag 5 september

Vandaag de Camino de Invierno gewandeld. Ongeveer 25 km, maar ik kwam op ruim 30 uit, omdat ik de groep was kwijtgeraakt. Ik liep een tijd alleen en heb blijkbaar een afslag gemist. Na een half uur lopen vond ik het toch wel vreemd dat ik de groep niet meer tegenkwam.

Via whatsapp contact gezocht en teruggelopen waar een Spaanse wandel collega me opwachtte en op het juiste pad bracht. Echt afgelegen gebied hier, wijngaarden, bossen en vergezichten. Authentieke dorpjes, maar bijna verlaten. Na een flinke klim t dorpje Orrelán bereikt, waar het bier koud stond. Proost!

Vandaag 40.275 stappen gezet, 765 m geklommen, 511 m gedaald en 8 uur gelopen. Voeten en schoenen gaan goed. Moe maar voldaan. Morgen weer een veelbelovende dag.

Dag 3 - woensdag 4 september

Vandaag is een bijzondere dag: de verjaardag van Bas van de Goor. En als eerbetoon aan hem is er een nieuw wandelpad in de bergen bij Ponferadda naar hem vernoemd: de Senda de Bas. Wij hadden de eer om bij de officiële onthulling te zijn en het pad als eerste te bewandelen. Het is een prachtige route door het bos met vergezichten over een stuwmeer en een rivier. Wel flink wat hoogtemeters gemaakt: stijgen en dalen. Dat voel ik nu wel in mijn benen. Maar ook genoten van de tocht, lopen gaat steeds lekkerder. De groep was ongeveer 100 mensen vandaag door lokale diabetes groepen die speciaal voor de inzegening van de route aanhaakten. Gezellige warme mensen, groot gevoel van saamhorigheid. En ook nog een mooie publicatie in de Telegraaf!

Dag 2 - dinsdag 3 september

Het lopen gaat goed, mooi wandelweer; zonnig en ongeveer 25 graden. De route van Montealegro naar Ponteferada voert ons door heuvelachtig landschap, langs het klooster van San Juan en een gebied waar vroeger kolenmijnen waren. En we lopen een stuk door een canyon met watervallen. Een avontuurlijke tocht door een ravijn, met klauteren en afdalen met touwen en waden door een beek. Ben diep gegaan vandaag… Maar zo genoten van de tocht, de natuur en de groep. Vandaag zijn er weer 25 Spanjaarden aangehaakt.

De meesten hebben diabetes type 1. Bas van de Goor en de dokter die meeloopt besteden veel aandacht aan voeding en inspanning; managen van koolhydraten, insuline om glucosewaarden in het gareel te houden (en hypo’s te voorkomen). Bij de inspanning die  momenteel geleverd wordt, werkt dat anders dan wanneer je thuis in je gewone doen bent.

Tijdens de pauzes worden de glucosewaarden nauwlettend in de gaten gehouden. Bas van de Goor heeft veel kennis en staat iedereen bij met persoonlijk advies. Er wordt een onderzoek uitgevoerd tijdens de tocht door een team van een universiteit op het gebied van inspanning en diabetes. Mijn medelopers hebben een aantal sensoren om waarmee dag en nacht data wordt verzameld. Ik ben een type 2 en doe niet mee aan dit onderzoek. Maar ik hou mijn eigen waarden in de gaten en die zijn tot nu toe goed. Wel regelmatig eten en drinken om niet te laag uit te komen.

Dag 1 - maandag 2 september

Het is een prachtige dag, 21 graden. Met 24 Nederlanders en 16 Spanjaarden met Diabetes gaan we voor de Bas van de Goor foundation de sportieve uitdaging aan. Vandaag liepen we van Astorga (met prachtige Kathedraal en paleis van Gaudi) naar Montealegro; dorpje in de bergen. Inmiddels 24 km op de teller en al flink geklommen. Nog vele kilometers voor de boeg. De route voert door een heuvelachtig landschap en onderweg passeren we dorpjes. Het pad is goed tot nu toe, flink geklommen en gedaald. Op gezette momenten ook gerust. Die rustmomenten zijn belangrijk tijdens deze tocht, net als het met diabetes. Dankzij orthopedische wandel schoenen van Livit kan ik deze tocht meelopen. Met dank aan Jan Pulles, mijn orthopedisch adviseur.